Kai Strauss & The Electric Blues Allstars (D) Blues MOD Hasselt (Move2Blues) (11-04-2019) reporter & photo credits: Paul Jehasse (NL+F) info club: Move2Blues info artist: Kai Strauss © Rootsville 2019

Voor de eerste keer dat "Kai Strauss" met zijn "Electric Blues All Stars" België bezocht, koos hij de Muziekodroom Hasselt om zijn nieuwe dubbelalbum "Live In Concert" (album report) voor te stellen. Die trouwens waarop 90 minuten blues is verzameld en meteen goed werd ontvangen.

Hier in Belgisch Limburg wordt hij vergezeld door Christian Rannenberg op keyboards, Alex Lex op drums (die al 9 jaar bij hem is), Kevin Duvernay op bas en Thomas Feldman (Hamonica en saxofoon).

Ze beginnen de eerste set met "Gotta Let You Go" en de prachtige langzame blues "Highway Blues". Er volgt ook nog "Did You Wrong". De band leeft de blues van Kai. Christiaan op het toetsenbord volgt de grooves van Kai en Alex en Kevin en vervolledigen het ritme en samenhang van de groep. Thomas die als een duivel in een doosje, voortdurend harmonica en saxofoon wisselt op verzoek en dit op een hele mooie manier. Ze brengen tegen het einde van het eerste deel de slowblues "Hard Live". Kai komt van het podium af in het publiek wat een complete en perfecte match met zich mee brengt tussen de opgetogen fans. Hij eindigt met een stuk waarbij hij zijn microfoon als een bottleneck neemt voor een glijdende slide.

Tijd om naar zijn merchandising te gaan, en we nemen snel de tijd om een ​​drankje te nemen op zijn gezondheid.

Met de aanzet van "The Blues Is A Handmade" is het tijd om opnieuw te beginnen, dit met solo's onderbroken door saxofoon en gitaar. Er volgt een Buddy Guy met "Let Me Love You Baby". Dan brengt Kai zijn favoriete blues, "Honey Bee" van Muddy Waters, met deze keer een solo van de Harmonica, dit zonder uiteraard de gitaar te vergeten. Dan komt "Got To Be Some Changes Made" snel en zeer ritmisch, deze groove!
Onmiddellijk gevolgd door "I Is Not Bying It" en verbonden door de harp, de zeer korte instrumentale "HCA". We springen mee op hun kar met "Get The Rollin Ball" en sluit en deze prachtige avond af met een dosis Rock'n Roll.
Nog niet tevreden? het publiek wil zijn "encore" en krijgenhet zover dat de muzikanten teruggaan op het podium om met een ​​fantastisch " This Game Ain’t Worth Playing No More" te bevestigen, wat alles was voor vanavond en vooral een vaarwel betekende.

Report Français

Pour la première fois en visite en Belgique avec ce groupe ci, il a choisi le Muziekodroom de Hasselt pour performer son nouveau double album « Live In Concert ». Qui vaut le détour soit dit en passant : une heure et demie de blues sur deux cd.

Ici dans le Limbourg belge, il est accompagné par Christian Rannenberg aux claviers, Alex Lex à la batterie (qui le suit depuis 9 ans), Kevin Duvernay à la basse et Thomas Feldman (Hamonica et saxophone).

Ils commencent le premier set avec « Gotta Let You Go » et le splendide slow blues « Highway Blues ». Il y aura aussi « Did You Wrong ». Le band est en forme comme son leader Kai, cela sent bon le blues. Christian aux claviers souligne bien les envolées de Kai et Alex et Kevin supporte par un phrasé homogène, la rythmique et la cohésion du groupe. Que dire de Thomas qui se démène comme un beau diable, troquant sans cesse harmonica et saxophone à la demande et de fort belle façon.
Ils vont vers la fin de la première partie avec le slow blues «  Hard Live ». Kai descend dans le public pour une immersion complète et parfaite, semant sa griffe, parmi les fans ravis. Il termine avec un morceau où il prend son micro comme bottleneck pour un sliding de haut vol.

Le temps de se rendre à son marchandising, il revient rapidement le temps de laisser boire un pot à sa santé.
« The Blues Is A Handmade » met de suite les choses au point pour recommencer, avec des solos ponctués de saxophone et de guitare. Un petit Buddy Guy avec « Let Me Love You Baby ». Puis le blues favori de Kai, « Honney Bee » de Muddy Waters, avec un solo à l’Harmo cette fois, sans oublié la guitare. Vient ensuite « Got To Be Some Changes Made » rapide et très rythmé, çà groove !
Ensuite « I Ain’t Bying It » suivi immédiatement et relié par l’harmo, l’instrumental très court « HCA ».
On saute dans le train en marche et « Get The Ball Rollin’ » clôture en Rock’n roll cette belle soirée.
Pas encore satisfait le public veut son « encore » et l’obtient avec les musiciens qui remontent sur scène pour assener un superbe «  This Game Ain’t Worth Playing No More », qui veut tout dire et surtout au revoir.